Een aangekondigd sereen beraad met plaatselijke verantwoordelijken en parochiale medewerkers over de herschikking van bepaalde parochiale onderdelen in de 3 parochiale ploegen en de kerkfabrieken van Lievegem (Waarschoot, Lovendegem, Vinderhoute en Zomergem) is compleet uit de hand gelopen toen bleek dat het bisdom al boven hun hoofd vooraf definitieve beslissingen had genomen zonder inspraak.
Aanstelling
nieuwe pastoor
Op uitnodiging van het bisdom in Gent, geleid door twee afgevaardigden, kwamen vorige week woensdagavond een 100-tal plaatselijke parochiale medewerkers en bestuurders van de 3 Lievegemse kerkfabrieken samen in de kerk van Waarschoot voor wat aangekondigd werd als ‘parochiaal beraad’. Een programma met vragen en antwoorden stond op het programma en de aanwezigen waren vol verwachting omdat in de uitnodigingsbrief stond dat de avond zou doorgaan onder het motto ‘jullie stem is belangrijk’.
Aanleiding voor de samenkomst was onder meer het voor eind oktober aangekondigd vertrek van Pastoor Willy Haers en het aanstellen van een opvolger. Ook het stilaan leeglopen van de kerken (nog 1 % van de bevolking zijn praktiserende christenen) zou aanleiding geven tot een herschikking van de misvieringen.
Een en ander was reeds binnenkamers door leden van de parochiale ploegen uitgebreid besproken en voorbereid en de verwachtingen waren hoopvol dat knopen en wensen zouden worden bekrachtigd. Onder meer een eerdere beslissing van Gent dat de zondagmissen in de kerk van Zomergem en Lovendegem zouden worden afgeschaft had al voor beroering bij parochianen gezorgd. Ook hun keuze voor de plaatselijk bekende medewerkend priester Tonny De Jans als nieuwe pastoor zou dringend afgerond moeten worden.
Verontwaardiging
De avond verliep echter helemaal anders dan verwacht. Vrij snel bleek dat bepaalde beslissingen vanuit het bisdom Gent aan de aanwezigen als ‘definitief’ werden voorgesteld. Inspraak bleek niet verder meer mogelijk, ondanks de algemene verwachting dat bepaalde voorkeuren van het aanwezige publiek zaten te wachten op de officiële goedkeuring van Gent. Zo was het namelijk in het verleden ook altijd zo verlopen.
Het lokte onmiddellijk een spervuur van vragen uit die niet of onvolledig werden beantwoord of verwezen naar het vragenuurtje op het einde dat er wegens het inmiddels late uitgelopen uur en alle tumult niet meer kwam.
De zondagmissen in Zomergem waren onderweg wegens protest wel al herleid tot om de 14 dagen, maar zekerheid voor lange duur van deze beslissing kon niet worden beloofd. De kans blijft erin dat op termijn nog alleen missen doorgaan in Waarschoot en Lovendegem.
De algemene verontwaardiging over deze onverwachte gang van zaken ging vrij snel crescendo en het rumoer nam overhand toe. Wat aangekondigd
werd als een werkvergadering over de toekomstige werking van de H. Maartenparochie en andere parochies binnen het dekenaat, leek plots een eenzijdige opsomming van boven het hoofd genomen beslissingen.
Een bekende plaatselijke autoriteit kon het niet verder aanzien en stelde zich onverwacht recht en nam de micro voor een minutenlang helder en gemotiveerd pleidooi waarin hij deze misgelopen (beloofde) aanpak hekelde. Hij vroeg van de Gentse geestelijke leiders vooral inspraak en respect voor de parochiale werkers die daar al die tijd sprakeloos op hun honger waren gebleven. De man kreeg nog net geen applaus in het gewijde kader van de samenkomst.
Donderslag
Anoniem tussen de aanwezigen zat Luc Mertens, pastoor van Maldegem, die totaal onverwachts als nieuw ‘parochiaal overste’ van Lievegem werd voorgesteld. Een complete verrassing en donderslag voor de aanwezigen, die deze man totaal niet kenden en door zijn aanstelling ‘uit het niets’ de voorkeurbenoeming van hun favoriete priester Tonny in de mist zagen gaan. Iemand uit één van de kerkfabrieken nam het woord en maakte duidelijk dat bij alle hier reeds aangekondigde beslissingen niemand van de kerkfabrieken ooit waren geraadpleegd ! Er werd eventjes gedreigd met ontslag !
Toen de Maldegemse pastoor zijn kansen op aanstelling in Lievegem door alle voorbije commotie in de mist voelde gaan, werd hij zenuwachtig, nam de micro en zei “Ik ben diep gekwetst, niemand heeft mij hier proficiat gewenst, ook Tonny De Jans niet…”, waarop hij brutaal en openlijk zijn collega priester (en mogelijke opvolger) de levieten las.
Een verbouwereerd publiek hoorde deze scheldtirade met verstomming aan. De gêne en beroering bij de aanwezigen was compleet.
Toen echter de pastoor van Maldegem in nauwelijks verholen colère aankondigde dat hij zijn ontslag in Gent zou aanbieden en daarop spoorslags de kerk via de achteruitgang verliet, was een klein onderdrukt applaus hoorbaar. Iedereen bleef gechoqueerd achter.
De vergadering werd hierop definitief afgesloten en voor een nieuwe latere poging uitgesteld…
De algemene teneur van de avond bij de aanwezigen: ondanks de recente commotie rond het tv-programma ‘Godvergeten’, voelen wij ons hier ook ‘Godvergeten’. En dat op het ogenblik dat in Rome de ‘synode van de Paus’ start met als belangrijk thema ‘hoe leken meer betrekken in het beleid’…
Profielen
Op Google vonden we enkele profielen en portretten van de in dit artikel geciteerde geestelijken.
• Tonny De Jans:
Een joviaal, goedlachs en warmhartig man, zowel bij gelovigen als niet-gelovigen. In oktober 2012 verliet hij Wetteren als deken-pastoor. Hij kon mensen motiveren en doen lachen, maar was ook en vooral liturgisch ijzersterk. Heeft meer dan 650 volgelingen op Facebook.
• Vertrekkend pastoor Willy Haers (75):
Sinds 2016 was hij priester van de Heilige Maartenparochie in Lievegem. De voormalige pastoor van Sint-Amandsberg blijft echter in Zomergem wonen. “Ik verhuis van de dekenij van Zomergem naar Zomergem-Boven. Ik zal er wonen op één van de nieuwe appartementsites. Daarnaast wil ik ook nog binnen Zomergem actief blijven bij een vzw of er helpen met de zondagsliturgie of catechese.
• Pastoor Luc Mertens (Maldegem): “Overal waar pastoor Mertens komt, wordt ruzie gemaakt. We zijn de slaande deuren, verwijten en scheldwoorden beu. Kerkraden nemen collectief ontslag, lokale Chiromeisjes voelen zich beledigd en buurtbewoners trekken naar de rechter tegen zijn veel te luide klokken…” (Het Nieuwsblad 6/3/2019)
Piet De Baets
