Het échte verhaal achter een ontslag…?
Of: hoe een leugen tóch geen leugen was…
Eigenaardige vaststellingen voor een leek-toeschouwer afgelopen week. Nooit eerder in de Eeklose geschiedenis heeft de liquidatie van een schepen in functie zo opvallend weinig ophef gemaakt bij het grote publiek als vorige week bij het ontslag van schepen Marc Windey. De pers beperkte zich weliswaar tot het feilloos weergeven van een historiek die dagelijks crescendo ging. En op sociale media bleek maar een matige belangstelling en enkelingen veroordeelden daar vooral de manier waarop dit gebeurde. Verder reikte hun debat slechts tot medelijden ‘voor die kleine kinderen van politici in het marginale Eeklo’..
De oppositie zweeg (opvallend) in alle talen, verliet in blok de beslissende gemeenteraad, en liet zo een unieke kans ongemoeid om de meerderheid voor eigen gewin terecht te wijzen met voor de hand te rapen kritiek. Alleen de kritische geesten die gemeentepolitiek van nabij volgen bleven vol vraagtekens op hun honger zitten en vroegen zich af welke verborgen oorzaken aan dit onsmakelijke theater waren voorafgegaan…?
We moeten hen teleurstellen. Het scenario is zeer dun, de aangedragen argumenten vergezocht en het geheel eerder te resumeren tot een binnenkamers afrekening onder de gesloten groep van burgemeester en schepenen, door extrapolatie naar de achterban uitgelopen op een heuse politieke afrekening. Wij doen een poging om een en ander te reconstrueren, geholpen door een stilaan wegvallende omerta die in politieke achterkamers de kaken – verplicht ? – lang op elkaar hielden.
Interne ruzie bij SMS
Het hele verhaal start zes maand geleden (augustus 2022) met een hoogoplopende interne ruzie in het SMS-huishouden. Het voltallige bestuur dient collectief ontslag in, zenuwachtig geworden omwille van de lauwe manier waarop hun 6 verkozenen, inclusief de burgemeester en Windey, het afgesproken tienpuntenprogramma van de partij al die tijd onafgewerkt hielden. Ondertussen angstig kijkend naar het stilaan afkalvende aantal leden van deze toch grootste partij binnen het huidige Eeklose politieke bestel. Marc Windey voelde zich niet aangesproken en ging als enige der zetelende 6 verkozenen akkoord met de gespuide kritiek. Hij koos aldus partij voor het ontslagnemende deel bestuursleden, allen echter niet verkozen en dus zonder stem binnen de gemeenteraad. Twee kampen ontstaan. Het (wind)ei voor alle volgende commotie is hier gelegd. Naar buiten toe blijft de ruzie echter streng binnenskamers. Pers wordt wandelen gestuurd. In het schepencollege blijkt deze interne keuken duidelijk geen invloed of gevolgen te hebben op de goede werking of onderlinge relaties. Ook niet voor collega Windey.
Verjaardag
We zijn 5 maanden later. Op 17 januari, anderhalve maand geleden, biedt het voltallige schepencollege (burgemeester en zes schepenen) aan de plaatselijke pers een jaarlijks traditioneel etentje aan in restaurant Di Solo (Kon.Albertstraat). De sfeer is opperbest, het gaat er amicaal aan toe. Schepen Windey trakteert het gezelschap op zijn 76ste verjaardag van daags voordien. Er worden moppen getapt, felicitaties uitgewisseld, gespeecht en vrolijke anekdotes uitgewisseld. Geen haartje in de boter onder de 7-koppige collega’s (uit 3 verschillende partijen), in gezelschap van hun algemene directeur en het (nieuwe) hoofd van de dienst communicatie. Zes weken later zou echter totaal onverwachts de hel losbreken voor de jarige onder hen.
Tennisclubs
Ondertussen zijn een paar publieke uitspraken van leden van het schepencollege in verkeerde aarde gevallen. Koen Loete verklaart op een gemeenteraad dat een ondergrondse parking op de site van de Paterskerk er komt, terwijl dit kort nadien wordt tegengesproken. Hilde Lampaert krijgt het aan de stok met de Economische Raad over de plannen voor een autovrije parking op de Markt. Uit protest blijft de voltallige raad weg van de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. De uitspraken worden door de collega’s van het schepencollege ongemoeid gelaten. Van sancties is voor hen geen sprake.
Tot Marc Windey een ongelukkige uitspraak doet op de gemeenteraad van 23 januari jl. en de hel losbreekt.
Op vraag van Christophe De Waele (Open Vld) legt hij plannen op tafel om de 150 jeugdspelertjes van FC Meetjesland van het voetbalplein langs de Zandvleuge (dat in een niet-vergunde zone ligt) eerlang te verhuizen naar het terrein van tennisclub TC Dubbeloo aan het Sportpark. Reden van de verhuis: Dubbeloo zit in verregaande fusiegesprekken met de Tennis-en Padelclub langs de Korte Moeie, waardoor hun huidige terreinen eerlang zullen leegkomen.
Een op het eerste gezicht onschuldige uitspraak ter goede trouw krijgt echter onproportionele gevolgen, zou onmiddellijk blijken. Plots goed voor het eisen van Windey’s ontslag, aanvankelijk nog alleen door de bij SMS overgebleven 5 verkozenen…
Vanaf hier lijkt het dat een langgezochte stok om de hond te slaan is gevonden.
Open brief
Twee dagen na de geciteerde gemeenteraad verschijnt een gepeperde ‘open brief’ van TC Dubbeloo, gericht aan het schepencollege en de gemeenteraad, waarin schepen Windey zonder schroom “leugens” worden verweten. Bestaande fusiegesprekken tussen de twee tennisclubs worden immers formeel ontkend.
Vanaf hier kon een gewone historiek over fusiegesprekken een hoop misverstanden hebben voorkomen, zoals later zal blijken. Maar in het fel overdreven proza – vol niets terzake doende details – wordt de schepen bovendien ook nog een gebrek aan communicatie en politieke spelletjes verweten. Het is tussen de lijnen duidelijk dat de club alleen vreesde voor nakend ledenverlies met het nieuwe tennisseizoen in aantocht en de schrik om te moeten verdwijnen van hun terreinen.
Later legt Windey aan al wie het horen wil uit dat hij blijkbaar over verkeerde inlichtingen beschikte en dat TC Dubbeloo niet opdaagde op zijn uitnodiging voor een open gesprek.
Een onverwachte ‘coup de theatre’ volgt.
Want de tennisclub geeft plotseling toe dat er wel degelijk fusiegesprekken hebben plaatsgehad maar dat die op het moment van de gemeenteraad al definitief waren afgesprongen (wat Windey dus niet wist).
Maar even opvallend blijkt dat deze biecht noch SMS noch schepencollega’s verhindert om voor deze ‘slip of the tongue’ absolutie te verlenen.
Het kalf lijkt hier al definitief verdronken. Blijft de gevonden stok het ultieme alibi ?
Maar even opvallend blijkt dat deze biecht noch SMS noch schepencollega’s verhindert om voor deze ‘slip of the tongue’ absolutie te verlenen.
Het kalf lijkt hier al definitief verdronken. Blijft de gevonden stok het ultieme alibi ?
Druppel of volle emmer?
Het kon het einde zijn geweest van een politieke soap in Eeklo, maar gezien de hardnekkigheid waarmee de leugen – die er achteraf niet was – wordt aangehouden is er duidelijk meer aan de hand.
In een schrijven aan onze redactie vanwege de waarnemende voorzitster van SMS lezen we dat het door hen gevraagde ontslag van schepen Windey niet alleen is ingegeven omwille van de onjuiste info over de fusiegesprekken tussen de tennisverenigingen, maar dat het “de druppel is die de emmer deed overlopen” (sic).
Waarmee de emmer dan is volgelopen wordt niet, eigenlijk nooit, vermeld. Ook de burgemeester, partijgenoot van Windey, samen stichters van SMS, spreekt later over dezelfde volgelopen emmer, zonder details waarom of met wàt de emmer is volgelopen. De druppel zelf blijft hardnekkig de leugen die achteraf geen leugen was…
Hoezeer Windey zich later ook over nog andere ten laste gelegde feiten tot in detail verdedigt in diverse verzoeningsvergaderingen, niemand komt hem nog ter hulp en iedereen doet alsof zijn neus bloedt.
Snel zal blijken hoe dat komt.
Maat voor niets
Vanaf begin februari davert politiek Eeklo een week lang op haar grondvesten. De fractieleden van SMS vragen aanvankelijk ietwat cynisch aan hun sportschepen om zélf ontslag te nemen en de eer aan zichzelf te houden, wat Windey hardnekkig weigert.
Ook dagbladen vragen zich af of de ‘leugen’ over de tennisfusie de enige reden is voor de fractieleden van SMS om hun sportschepen aan de kant te zetten, maar vinden dat twijfelachtig. “Het lijkt alsof er een stok gezocht werd om mee te slaan” schrijft ook Het Laatste Nieuws op 9/2. En besluit: “In de wandelgangen klinkt het dat het al langer moeilijk samenwerken is met schepen Windey, die volgens velen te vaak ‘cavalier seul’ speelt.”
In de schoot van SMS gaat de hetze tegen partijgenoot Windey intussen crescendo.
Achter de schermen staat dan al een ongeduldige opvolger te dringen. Strategisch wordt hulp gezocht bij collega’s van andere partijen (N-VA en CD&V). Alle schepenen én gemeenteraadsleden van de meerderheid blijken bereid om zich bij het complot tegen partijgenoot en collega Windey aan te sluiten. In alle stilte, buiten weten van Marc Windey die inmiddels nietsvermoedend op skireis is vertrokken, worden voldoende handtekeningen gezet onder een ‘motie van wantrouwen’ dat de afzetting van Windey in de gemeenteraad moet bezegelen en zijn opvolger vastlegt.
Op zijn vakantieadres hoort Windey de heimelijke ondertekening waartegen hij niets meer kan beginnen. Zijn lot was definitief en onomkeerbaar vooraf bezegeld, zonder enige inspraak van betrokkene, wat hij later meermaals vergeefs zal aanklagen.
Het is dàt document dat later uitleg geeft aan het weinig animo in de meerderheid en waarom ook de oppositie zelfs minimale discussies in de gemeenteraad ontwijkt. Raadslid Marieke Van Den Bulke (N-VA) kon zelfs openlijk haar ongeduld over een volgens haar ‘afgehandelde zaak’ met moeite onderdrukken: “De handtekeningen zijn (al lang, nvdr) gezet, dus dit moeten we niet langer rekken.”
Windey zal ondanks een overdadig gemotiveerd en lang pleidooi uiteindelijk voor dove oren pleiten. Zijn poging is gewoon een maat voor niets. Iedereen kende de uitslag immers al lang bij voorbaat. Evenals het akkoord om Michel De Sutter (N-VA) in de gemeenteraad onmiddellijk als opvolger aan te stellen. Er werd in afwachting gewoon beleefd geluisterd naar de half uur durende uitleg van aangeschoten wild…
4 verwijten
In de motie van wantrouwen die door de gemeenteraad werd gestemd wordt Windey vier grote punten verweten. Daaronder met stip op één de ‘leugen’ over de tennisclub-fusie.
De verzuurde relatie tussen het Stoomcentrum Maldegem en de schepen is een tweede verwijt. Hier gaat het over het voornemen van Windey om – mede op vraag van het Atheneum voor een veilige weg naar het station voor hun fietsende leerlingen – een fietsstrook aan te leggen naast de spoorweg tussen Balgerhoeke en het station van Eeklo. Hij stoot onmiddellijk op een njet van het Stoomcentrum die beweert dat de spoorbedding hun eigendom is. Als daarnaast te weinig ruimte (2 meter) overschiet voor de aanleg van een fietsweg dan moet de stad de aanpalende tuinen van eigenaars maar onteigenen, vinden zij. Een en ander draait hierover op een geduchte scheldpartij uit waarin de schepen in al zijn colère over zoveel onredelijkheid het Stoomcentrum verwijt ‘toch maar met speelgoedtreintjes te spelen’… Op een speciale verzoeningsmeeting hierover daagt Windey niet op en dat wordt hem later ook door de burgemeester (vulling van de emmer?) kwalijk genomen. Het excuus van Windey luidt: “het was te vroeg na het incident en ik was nog woedend”
Persrelatie
Het derde verwijt betreft de teveel afgelegde verklaringen aan de pers zonder het vooraf aftoetsen met de communicatiedienst. Dat zou volgens zijn fractie onder andere het geval geweest zijn in het zwembaddossier. Waarop Windey zich afvraagt of hij over de stand van zaken in een van zijn dossiers dan niet vrij mag antwoorden op vragen van de pers? Vooral nu zijn collega’s dat toch ook doen.
Dat Windey in een vorige gemeenteraad vertelde dat hij hoopte dat de verkoop van de flats boven Zonneheem niet nodig zou zijn of minstens de huidige bewoners zouden beschermd worden, viel ook in verkeerde aarde. Het schepencollege had de flats immers op de lijst van de te verkopen sites gezet. Goed voor een vierde klacht.
Staartje?
Of Windey, zelf advocaat en oud-rechter, zijn volgens hem onterechte schorsing verder ongemoeid zal laten is maar de vraag. We vernemen dat hij overweegt om naar de ‘Hoge raad van verkiezingsbetwistingen’ te stappen, volgens een nieuwe wet van 2020 die bij gebrek aan precedenten nog nauwelijks is toegepast. De afgezette schepen doet hierover nog wat geheimzinnig en wil niet voorbarig in zijn kaarten laten kijken. Volgens advies dat wijzelf inwonnen bij een gespecialiseerde jurist maakt Windey wel degelijk kans dat hij dergelijke procedure wint, op basis van de miskenning van zijn recht op verdediging en geleden reputatieschade. De gevolgen hiervan kunnen niet mis zijn voor de betrokken gemeenteraadsleden die eventueel persoonlijk in gebreke kunnen worden gesteld, met financiële schadevergoeding bovenop.
Conclusies ?
Lezers hebben aan ons relaas wellicht voldoende om zelf conclusies te trekken.
Wijzelf hebben nog enkele bedenkingen.
Opvallend zijn nog een ‘emmervolle’ zijverwijten aan het adres van betrokkene, maar wars van enige lof voor zijn verdiensten als collega. Zelfs in een grafrede wordt de slechtste mens nog bewierookt…
Dat NV-A de schepenkandidatuur van De Sutter steunt mag merkwaardig genoemd worden, wetende dat hij ooit hun kieslijst als kopman aanvoerde en daarna zijn kar naar SMS keerde.
Maar ook Marc Windey verdient kritiek. Dat hij bekend staat als een ‘cavalier seul’, minstens iemand met een eigen mening en die ook passioneel verdedigt, zal waar zijn maar toch geen aanleiding voor ontslag? Desnoods kon nog hooguit een schorsing overwogen worden?
Toen mijn moeder in de jaren ’70 schepen was en in onmin geraakte met de andere leden van het college, werden haar als straf alle bevoegdheden afgenomen en herverdeeld onder de collega’s. Maar ze bleef lid van het college en maakte alle vergaderingen verder mee. Nadien leverde haar slachtofferrol wel een herverkiezing met een hoger aantal stemmen op…
Tenslotte vinden we de conclusie van Gert-Jan Blomme (CD&V) in zijn tussenkomst in de gemeenteraad een terechte afsluiter met veel waarheid. “Dit had vermeden kunnen worden, had collega Windey zich anders opgesteld en zijn excuses aangeboden.”
Piet De Baets
