Twee Belgische vissers hebben vorige week maandag kort voor de middag het leven gered van een jonge vrouw toen ze in de haven van Cork (Zuid-Ierland) met haar auto in het water reed. Farid Langens (42) uit Oostende en Kevin Roos (34) uit Maldegem waren hun vangst aan het lossen op hun schip in de haven toen ze het ongeval zagen gebeuren. Zonder nadenken sprongen de twee kort na elkaar in het ijskoude water en redden op het nippertje, met gevaar op eigen leven, dat van de vrouw.
Het relaas van Kevin Roos bij Taptoe maakt hem op slag tot held van Maldegem. Alvast havencommandant Victor Shine van Cork City sprak van “een heroïsche daad”. De Ierse pers had het zeer snel over “helden.”
Sterke stroming
Een watertemperatuur van amper 15 graden en dus ijskoud voor het menselijk lichaam. Toch dachten vissers Kevin Roos en Farid Langens geen seconde na toen ze de rode auto van een jonge vrouw om onduidelijk reden het water hadden zien inrijden, pal tussen hun twee schepen in. Zowel Farid – bemanningslid van de Z.18 – en Kevin – bemanningslid van de Z.48 (Z staat voor Zeebrugge) – twijfelden niet en sprongen het koude water in.
“Er stond een sterke stroming en we zagen de auto stilaan zinken.”, vertelt Kevin.
“Ik had Farid vóór mij het water zien inspringen met een haak en heb zelf nog snel een reddingsvest gegrepen. Die vest kon me bovenhouden. Ik wou Farid niet aan zijn lot overlaten, vooral omdat ik had gezien dat hij zonder reddingsvest het water was ingesprongen. Wij vissers zijn er voor elkaar. Het is een grote zee, maar een kleine visserswereld. En iedereen zou hetzelfde gedaan hebben.”
Blote vuist
Langens slaagde erin om een touw aan de auto vast te maken, terwijl Kevin op het dak van de wagen klom in een poging de inzittende vrouw te redden uit haar benarde positie. “De auto werd meegesleurd en ik wist dat hij onverbiddelijk zou wegdrijven en zinken”, vertelt Kevin. Iemand op de kade zag hoe Kevin tevergeefs probeerde de autoruit in te slaan met zijn blote vuist. Uiteindelijk werd hem vanop de boot een hamer toegeworpen om de zijruit in te slaan.
Volledig versteend
“Het was menens”, getuigt Kevin Roos. “Het was amper twee graden buiten en de watertemperatuur bedroeg 15 graden. Farid maakte de haak vast aan een wiel van de zinkende auto, terwijl ik vanop het dak van de wagen een zijruit kapot sloeg.
De tijd drong, want het ijskoude water binnenin de wagen stond de jonge vrouw bijna letterlijk aan de lippen. Die vrouw leek volledig versteend. Door de shock en de koude kon ze niet meer bewegen en geen woord uitbrengen. We grepen elk een arm en sleurden haar door het gebroken glas naar buiten. Dat had geen twee seconden langer mogen duren: haar auto werd meteen daarna volledig in het water weggezogen.”
Samen met bemanningsleden van beide schepen werd de vrouw met een touw rond haar middel via een touwladder aan boord van de vissersboot naar boven getrokken. Op dat moment kwamen ook de brandweer en een ambulance toe. Ze hebben die vrouw onderkoeld en in shock overgebracht naar het ziekenhuis.”, aldus Kevin.
Zij zou ondertussen aan de beterhand zijn. “Haar ouders en broer kwamen ons en de rest van de bemanning uitgebreid bedanken en feliciteren”.
Douche op warmste stand
Ook de twee helden raakten veilig aan wal. “Maar zonder onze collega’s, die ladders lieten zakken, waren ook wij nooit meer uit dat ijskoude water geraakt”, klinkt het. “Door de koude lukte ademen amper. Deze reddingsactie was teamwork van de bovenste plank. De hele actie heeft misschien amper 10 minuten geduurd, al leek het een eeuwigheid.”
De twee Vlamingen bleven op het schip. “Ik ben meteen in de douche gesprongen en heb de kraan op de warmste stand gezet”, zegt de Maldegemnaar. “Mijn lippen en mijn vingers zagen volledig blauw. Zelfs nu nog blijf ik stekende pijn hebben in mijn handen. En dan moet je weten dat ik meestal in niet minder dan 28 graden zwembadwater ga duiken… ”
De twee vissers dronken nog snel een warme kop koffie, om daarna doodleuk terug aan de slag te gaan. “We wílden werken, want daar kregen we warm van”, zegt Kevin.
Jarige zoon
Veel tijd om de reddingsactie te vieren had Kevin niet: ‘s avonds laat vloog de visser terug van Cork naar België. De dertiger was maandagnacht bij thuiskomst meer dan 24 uur aan een stuk wakker.
“Ondertussen ben ik veilig thuis in Maldegem. Toch zal die actie mij nog lang bijblijven. Ik voel mij erg blij en ga nu enkele dagen genieten met mijn gezin, maar de kou zit nog in mijn botten”, besluit Kevin. “Ik heb mijn kinderen, en dus ook mijn jarige zoon, toch even wat harder geknuffeld toen ik thuiskwam. Het was net zijn 4de verjaardag.”
Politieke achtergrond
Kevin heeft 3 kinderen en woont in de Schoutenstraat. Zijn echtgenote helpt met de opvang in de nabije school van Vossenhol. Een kleine tien jaar geleden woonde hij nog in Eeklo (Opeisingsstraat) en stichtte er het Vlaams Belang. Zelf kwam hij met 212 voorkeurstemmen in de gemeenteraad terecht tot hij naar Maldegem verhuisde. Ondanks zijn koksstudies werkte hij een tijd als wegenwerker en later als tuinhulp in een maatwerkbedrijf. Maar de zee riep onverbiddelijk, een jeugddroom. Hij ging studeren aan de Scheepvaartschool in Oostende en werd als roerganger (hoofdmatroos) aangeworven op de Z.48, een vissersschip van 37 meter lang met 7 man aan boord. “Op school kregen we ook zwem- en reddings-lessen”, legt Kevin uit.
Het vissersberoep blijkt hard, vergt veel uren en weinig slaap. De bemanning is meestal 10 dagen aan één stuk op zee met soms slechts 3 uur slaap op 24 uur. “Maar het is erg goed betaald”, vertelt Kevin. “Op een paar dagen verdien ik meer dan 1 maand vroeger. We krijgen ook een procent op de vangst. We vissen op tong, inktvis, platen en krabben, meestal een paar ton per vangst.”
Ondanks alles hoopt Kevin op zee te kunnen blijven. Hij wil binnenkort promoveren tot machinist en droomt er stiekem van om ooit kapitein te kunnen worden.
We vroegen hem of hij nooit last had van zeeziekte? “Alleen als het erg stormt”, antwoordt hij. “Dan nemen we een pilletje tegen reisziekte. We gaan wel zowat 2 à 3 x per maand door een orkaan”, lacht hij. “Maar ik heb meer last van ‘landziekte’. Als ik van boord ga wiegt en waggelt het nog zowat 6 uur lang in mijn hoofd.”
Intussen werd bekend dat burgemeester Bart Tommelein van Oostende plannen maakt om zijn vriend Farid Langens op gepaste wijze te eren. “Een Oostendenaar die het leven redt van iemand anders, waar ook ter wereld, moet geëerd worden.”, zegt hij.
Waarmee wij niemand op een idee willen brengen…
Piet De Baets