Taptoe

De 50ste jaargang van Taptoe is halfweg. In de loop der jaren heeft ondergetekende een massa leuke anekdoten, soms straffe stoten en speciale gebeurtenissen beleefd en beschreven, waarmee nog vele bladzijden van Taptoe zouden kunnen gevuld worden. Nu en dan haal ik er eentje uit dat de moeite van het vertellen waard is. Zoals het volgende bijvoorbeeld. (Piet De Baets)

De groeten van de Daltons en Marc Sleen

Het moet ongeveer half 1972 geweest zijn. Ik maakte volop plannen om op het einde van het jaar met een eigen reclameblad in het Meetjesland te starten. Een gewaagd avontuur waar vooral mijn eigen vader lange tijd niet achter stond. Maar ondertussen was ik wel nog freelance journalist, gestationeerd in Antwerpen, en bedrijvig voor een paar bladen waaronder o.a. Libelle, Humo, Panorama en Ons Land (zaliger), zelfs voor het populaire roddelblad Privé in Nederland (betaalde vooral goed).
Ik kreeg van Libelle de opdracht om de tekenaar van de strip Lucky Luke (we spraken nog uit: lukkie Luc), de Kortrijkzaan Maurice De Bevere die op een appartement in Brussel woonde, te gaan interviewen.
Hij zou het jaar nadien 50 jaar worden en dat was een mooie aanleiding voor een uitgebreid gesprek. De Bevere had zijn voornaam Maurice vervormd tot het pseudoniem “Morris”, en was ook onder die naam bekend. Hij was bekend als tekenaar van de cartoons met cowboy Lucky Luke, diens paard Jolly Jumper en de 4 misdadigers-broers de Daltons. Ikzelf was toen al fan van deze populaire cartoon.
Morris bleek een praatvaardige, intelligente man, jurist van opleiding, maar door contacten met Hergé (Kuifje), vriend en leeftijdsgenoot André Franquin (Robbedoes) en René Goscinny, zijn latere scenarioschrijver, de microbe van het striptekenen te hebben overgenomen .

Groet van de Daltons
In de loop van het geanimeerd gesprek kwam ter sprake dat ik over een paar maanden met een eigen blad zou beginnen. Spontaan bood Morris aan om zijn helden gelukwensen te laten sturen naar het nieuwe blad. En inderdaad, een paar weken later viel een door hem (met Chinese inkt) getekende prent binnen waarop de 4 Daltons in Taptoe bladeren op zoek naar een “wapensmid, bank, saloon, restaurant”. Deze prent werd dan ook in het tweede nummer van Taptoe afgedrukt en nadien als een nostalgische relikwie ingekaderd. Pas veel jaren later, toen Lucky Luke internationale carrière maakte door animatiefilms van zijn avonturen, vooral populair in Amerika, werd mij de waarde van deze originele prent duidelijk. Ik liet voor eigen nieuwsgierigheid de waarde ervan schatten door het Parijse veilinghuis Artcurial, vooral bekend om de hoge veilingresultaten met originele Kuifje’s tekeningen, en deze taxeerden de tekening (alhoewel in het Nederlands) op ongeveer 3.000 euro ! Voldoende om de attentie van onze Kortrijkzaan nog méér te gaan koesteren en voortaan in een safe te bewaren…
Nero
Een ongeveer gelijkaardige anekdote werd mij bezorgd door Marc Sleen die met Nero eveneens groeten aan het prille Taptoe-blad stuurde. Marc Sleen kenden wij eveneens uit interviews, maar vooral omwille van zijn lange relatie met een bekende vriendin van ons (Katrien) uit Eeklo… (diverse malen opgevoerd in zijn Nerostrips).
Toen in mei 1975 het album “De verdwenen Ming” uitkwam had hij mijn foto uit het editoriaal van het eerste nummer van Taptoe geknipt en op de lessenaar van de commissaris gekleefd als affiche ‘GEZOCHT’ met een beloning van 100.000 frank (2.500 €)…
Zoeken naar gelijkenissen met actuele foto’s van mij zijn inmiddels tijdrovend en zeer overbodig geworden…

Piet De Baets